Türk çocukları mutlu doğarlar çünkü hayatının ilk dakikalarından beri sevgi ve bakımla çevrilidirler. Onların her yıl 23 Nisan'da kutlanan kendi milli bayramı yani Çocuk Bayramı bile var.

Çocuk Bayramı, 1920 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılışı onuruna kutlanmaya başlanmıştır. Bu bayramın sebebi o kadar ciddiydi ki, Bağımsızlık Günü veya Devlet Günü ismini alabilirdi, ancak Mustafa Kemal Atatürk, o günü çocuklara armağan etmiştir. Çünkü geleceğin çocuklara ait olduğundan emindi.

O gün Türkiye büyük şenliklerle dolu bir sahneye dönüşüyor. Tiyatrolarda, parklarda, meydanlarda performanslar ve konserler düzenleniyor; alışveriş merkezlerinde eğlence programları yapılıyor. Bütün bu şenliklerin ise baş kahramanları en değerli ve sevgili çocuklardır. Ve elbette ki o gün, çocuklara hediyeler verilir, çok dikkat gösterilir, çocuklar sevilir ve eğlendirilir.

Şehirler ve köyler, Büyük Lider Mustafa Kemal Atatürk portreleriyle, bayraklarla, çiçeklerle ve çoğunlukla devletin rengi olan kırmızı balonlarla süslenilir. Özellikle anaokullarına, okullara ve çocuklarla ilgili tüm kurumlara süslü bir görünüm vermeye çalışılır. Ana caddelerden, okullu çocukların mutlaka katıldığı geçit törenleri düzenlenir. Öğrenciler için çeşitli yarışmalar organize edilir, farklı seminerler ve brifingler yapılır.

Ülkenin yönetimi bile o gün çocuklara geçiyor! Onlar, Belediye başkanları, Valiler, Başbakan ve hatta Cumhurbaşkanı gibi üst düzey yetkililerinin yerini alıyorlar! Çocuklar, TBMM üyelerinin koltuklarına oturarak eğitim, çevre, evsiz hayvanlar gibi kendilerini endişelendiren tüm sorunları tartışıyorlar ve onlara ait kararlar alıyorlar. Ve bu sadece "yetişkinler-çocuklar" oyunu değil! Çocukları gerçekten dinliyorlar, çünkü yakın gelecekte ülkeyi yönetmek ve Türkiye’nin kaderini belirlemek zorunda kalacak olan çocuklardır!

Ancak misafir olmadan hangi bayram olabilir ki? Çocuk Bayramı’nda, Türk çocuklarını kutlamak üzere dünyanın 50'den fazla farklı ülkesinden akranları gelir. Kendi memleketlerinde bu çocuklar genelde Türk okullarında okuyorlar ya da Türk dili ve kültürünü öğreniyorlar. Misafirler için farklı ve ilginç geziler düzenlenir, Türk geleneklerini ve insan arası ilişkilerini yakından tanıtmak için ise çocuklar Türk ailelerine yerleştirilirler.  

Geleneksel olarak Türk aileleri çok çocukludur ve genelde ailenin en az üç çocuğu olmalı. Doğum oranını artırmaya yönelik özel bir program yok, ancak aileleri sınırlayan programlar da yok ve her aile nasıl olacağına kendi karar veriyor. Çocukları, birbirlerini sevmesini, birbirini desteklemesini, dost olmasını ve ebeveynlerine saygı göstermesini öğreterek yetiştirirler. Zaten terbiye ve eğitimin asıl amacı budur. Aileler sık sık birbirini ziyaret ederler, gürültülü ve kalabalık ortamları çok severler. Ve tabiki yanına çocuklarını da alırlar!

Çocuklar Kardeş Oldu Mu...

Tahsin Saraç

Daha bir ballanır uyku
Çocuklar kardeş oldu mu
Barışır artık kurt, kuzu
Çocuklar kardeş oldu mu

Düşler denizine doğru
Mutluluk, bir yelken açar
Her yürek bir altın pınar
Çocuklar kardeş oldu mu

Daha bir ışıldar akarsu
Çocuklar kardeş oldu mu
Kucaklaşır batıyla doğu
Çocuklar kardeş oldu mu

Ne açlık kalır, ne korku,
Korudaki fidanlar gibi
Sevip sevip birbirini
Çocuklar kardeş oldu mu

1930